chmurzyć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... I tej złotej w słońcu głowy
Już dziś nie przypomnę!
Chmurzą się błękity, płacze deszcz obfity,
Na trawie w murawie leży dzban... - ... tylko jedno wydało jej się takim nadmiarem życia.
Patrzyła na chmurzące się niebo. Po tle świecącym od skrytego w mgłach słońca mknęły... - ... natrętne, jak krótkie,
A gwiazdeczki eglantyn pomysłowo błahe...
Na horyzoncie chmurzy się posępne pasmo
Chat, mchem i słomą krytych - Stamtąd wieje strachem... - ... ukaż polskiego mi Babraka,
bo może być straszliwa draka!
Zwierciadło chmurzy się, mętnieje
i oto - proszę - cóż się dzieje:
Wiżu lies gustyj...
- ... niemieckiej.
Cieszył się urodą córki książę Bolko i tylko czasami chmurzyło się jego oblicze, gdy przypomniał sobie, że Kunegunda miała złe serce... - ... nas wściekłe wycie, kiedyśmy umykali w tunele. Nawet niebo Italii chmurzyło się nad nami, a nagie krzewy winnic na stokach wyglądały jak...
- ... której siedzieli ich towarzysze. Jeden z nich przygrywał na organkach.
Chmurzyło się tymczasem coraz bardziej. Ciężka duchota zawisła w powietrzu i ciemniejącą... - ... bieszą się. Dostatek w głowach im przewraca. W pychę wbija.
Chmurzyło się. Od wsi niosło dymem. Szczekały psy.
*
- Przed nami Czarny Las... - ... oczy. Wiedziała, że szli do walki.
Od południa niebo ciemniało, chmurzyło się.
- A dokąd ty zmierzasz, sor'ca? - spytał Coinneach, potem szybko rzucił...
